Estavana Polman terug in Oranje: "Ik ben een oma van dertig"

Estavana Polman
Estavana Polman Foto: © Orange Pictures

Estavana Polman is weer handbalster van de Nederlandse ploeg, waarmee ze in november meedoet aan het EK. Na twee zware knieblessures en een conflict met haar oude club Esbjerg geniet ze nu weer met volle teugen.

Polman wil over het conflict niets kwijt en speelt nu bij Nykøbing Faster. "Ik ben lekker aan het ballen in een nieuw team", zegt de international in het Algemeen Dagblad. "En de rol die ik daar heb, vind ik heel prettig. Het is een 'helpende rol'. Ik speel met speelsters van 20, 21 jaar. Ik ben een oma van dertig. Maar dat vind ik juist leuk. Ik moet veel reizen, maar ik heb goede afspraken gemaakt."

Polman woont met Rafael van der Vaart op 3,5 uur rijden van haar nieuwe club, waar ze maandags blijft overnachten. Op woensdag en donderdag kan ze voor zichzelf trainen. Polman heeft een pittig schema, doordat Van der Vaart voor zijn werk als analist bij de NOS vaak terug naar Nederland moet. Daarnaast wonen met Damián, de zoon van Van der Vaart en Sylvie Meis, en de vijf jaar oude Jesslynn nog twee kinderen bij hen in huis.

"Wat daar allemaal bij komt kijken? Nou ja, planning", verzucht Polman. "En dat is geen kwaliteit van Raf en mij. Maar het houdt het lekker spannend. Soms komt de één thuis en moet de ander meteen weg. Dan is het: 'hoi!', 'I love you!', 'doei!'. Een beetje chaotisch, maar zo is het nu even. Ik kan het ook positief bekijken: als ik in een ander land was gaan spelen, had ik Jesslynn meegenomen en waren de mannen in Denemarken gebleven. Nu is iedereen samen, alleen moet ik veel reizen."

Ze denkt niet dat dat haar prestaties in de weg zitten. "Ik heb mezelf nooit op de eerste plaats gezet", legt Polman uit. "Niet meer sinds ik een gezin heb. Ik ben topsporter, maar uiteindelijk gaan mijn kinderen en mijn gezin voor. Maar als ik moet trainen, ben ik volledig daar. Misschien eigenlijk wel meer dan vroeger. Je hebt er nu veel omheen, maar die trainingsuren zijn echt van jou. Toen ik jonger was, liep ik de kantjes er weleens vanaf. Als ik tien uur moest trainen, deed ik er weleens acht, nooit elf. Nu wel."

Lees meer:
0 reacties