Vriend die Lieuwe Westra reanimeerde: "Dat weten veel mensen niet"

Winkel wilde samen met de oud-wielrenner gaan klussen, zoals ze wel vaker deden. "Lieuwe wilde nog even wat slapen in de bus, dus ik begon alvast", vertelt hij in gesprek met NH Nieuws. "Toen ik later naar buiten ging om wat uit de werkbus te pakken, zag ik hem tegen het hek liggen." Eelke belde snel de hulpdiensten en begon de reanimatie, maar het mocht niet meer baten.

Hij leerde Westra ongeveer een jaar geleden kennen via een gezamenlijke vriend. "Hij was net gescheiden en kwam terug uit Spanje. Ik zag een gebroken jongen. Hij was behoorlijk in de war. We namen hem op sleeptouw. Hij bleef bij ons logeren, zodat hij weer even een beetje mens kon worden. En eigenlijk is hij altijd gebleven. Ik wist in het begin niet eens dat hij wielrenner was geweest. Dat hoorde ik later pas."

Winkel kluste veel met Westra aan auto's, waar hij van opfleurde. "We hebben in korte tijd heel veel met elkaar gepraat en meegemaakt. Een intense vriendschap. Qua depressie ging het met pieken en dalen. Het is geen griepje, dat weer over gaat. Maar de periodes dat het goed ging, werden steeds langer. Hij werd over het algemeen blijer. Dat was het begin van het herstel."

Westra had zich vrijdag, een dag voor zijn dood, zelfs ingeschreven bij de Kamer van Koophandel om jongeren met mentale problemen te helpen. "Hij was zo blij als een kind. 'Nu kunnen we eindelijk beginnen', zei hij. En dan is het een dag later een heel ander verhaal...", aldus Winkel, die baalt dat er na de dood van Westra al snel over zelfmoord werd gesproken vanwege zijn gevecht met depressies.

"Dat vind ik nogal heftig. Ik heb vernomen dat hij aan hartfalen is gestorven", zegt Winkel. "Ik weet wat er het laatste jaar is gebeurd in zijn leven. En ja: hij had het zwaar, zeker toen hij hier aankwam. Maar hij had ook al een huis gekocht en we hadden plannen voor de toekomst. Dat weten heel veel mensen niet. Dan vind ik het wel kort door de bocht om te zeggen: het is zelfmoord. Daarom wil ik ook graag mijn verhaal doen, voor hem. Het ging eigenlijk juist weer beter met hem. Hij gíng weer voor dingen. Er kwam weer vreugde uit hem, dat zag je gewoon. En dan ineens: poef. Ik vind dat verschrikkelijk."